Wat een mooie recensie in de Volkskrant over de nieuwe dansvoorstelling ‘Framed’ van Conny Janssen Danst… Enkele fragmenten: “Een dozijn dansers is onderweg in een verraderlijk stille havenstad. Ieder in zijn eigen bubbel. Lopend, fietsend, langs bushalte, lift, roltrap. Koptelefoon of muts over de oren”. “Je hoort instrumenten brommen, violen schuren, Nina Simone zingen. Het uitzicht verandert van golvend water naar kunstlicht, van werkelijkheid naar pixels. Alsof het scherm naast de stad ook de verlangens vertolkt van de dansers. Hun lichamen hunkeren naar elkaar, naar interactie, vrijheid, dynamiek. Ze willen uitbreken, maar voelen restricties”. Restricties? Ik zie een parallel met het massagetherapie... Ook onze cliënten kunnen restricties voelen in hun lijf. Door (chronische) pijn, vastzittende emoties, eenzaamheid, trauma’s, etc. Door letterlijk aangeraakt en figuurlijk ‘geraakt’ te worden ontstaat er verbinding met die signalen van hun lijf. En door het proces van bewustwording van die signalen, vindt heling plaats omdat er dan los gelaten kan worden. Wat een mooi vak hebben we toch. En wat zijn lichaam en geest toch tot weergaloos veel in staat. Net als die dansers van Conny Janssen danst! Raadpleeg de speeldata bij jou in de buurt en ga naar de voorstelling om zelf te ervaren!